Bugün bu şiir düştü payıma… Sıradan bir günün payına.
Biraz taş topladık sahilde. Yuvarlak, ince, biçimli-biçimsiz, renkli-soluk gri taşlar.
Üzerlerine resimler yapılacak, belki bir baykuş, belki bir kent silüeti..
Dev dalgaların getirdiği, irice bir kütük bulduk sahilde…
Islak ve yalnız..
Tuttuk eve getirdik..
Belki bir sehpa olacak, belki bir saksı, belki bir hiç.
Kilerde öylece unutulup gidecek.
Hatıralar gibi.
Bugün bu şiir düştü payıma… Sıradan bir günün payına;
Mavi
Maviyi mi soruyorsun
Gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi
Mavi bir renk değildir huydur bende
ve belki benim yetinmezliğimdir
ve belki herkesin yetinmezliğidir
denenecektir ki bir süre ve denenecektir
bir akşamüstü düşünmek bir akşam üstünü düşünmekten başka nedir ki?
Edip Cansever
Gözlerini her kırpışında içimden mavi bir martı kanatlanıyor gökyüzüne..
